کرونری بای پس یا پیوند عروق کرونر

تنگی رگهای تغذيه کننده قلب یکی از شایعترین بیماریهای انسان میباشد. عوامل متعددی از جمله دیابت،فشار خون بالا،چربی خون بالا ومصرف دخانیات در ايجاد این بیماری موثر میباشند. درمان تنگی رگهای قلب یا بیماری عروق کرونر بر سه پایه استوار میباشد ۱-درمان دارویی ۲-باز کردن رگهای تنگ به کمک بالن و قرار دادن فنر(استنت) ۳-عمل جراحی پیوند رگهای قلب یا کرونری بای پس. برحسب شدت و وسعت بیماری عروق کرونر وهمچنین وجود یا عدم وجود بیماریهای همراه یکی از روشهای فوق بعنوان بهترین گزینه درمانی به بیمار توصیه میگردد. در مقایسه با سایر روشها،عمل جراحي کرونری بای پس میتواند درافزایش طول عمر بیماران و دوره فراغت از علایم بیماری تاثیر بیشتری ایفا نماید، طبق توصیه های انجمنهای معتبر علمی بین المللی،کرونری بای پس انتخاب اول در الف) مبتلایان به تنگی تنه اصلی رگ قلب ب) مبتلایان به تنگی هر سه رگ قلب خصوصا در حضور بیماری دیابت ج)انسداد کامل رگهای اصلی قلب د)همراهی تنگی رگهای قلبی و بیماری دریچه های قلب میباشد. در این عمل جراحی با استفاده از رگهایی از ناحيه قفسه سینه،رگهای ساق و ران بیماران و در مواردی از رگ موجود در ساعد بیماران جهت پیوند عروق کرونر استفاده میشود. عمل جراحی کرونری بای پس در اغلب مراکز دنیا با استفاده از پمپ قلب و تنفس مصنوعی انجام میپذیرد،لازم به ذکر است که این عمل را میتوان بدون استفاده از پمپ قلب و تنفس مصنوعی نیز انجام داد. با پیشرفت تکنولوژی و ارتقا تجربیات در حوزه جراحی قلب امروزه عمل جراحی کرونری بای پس به یکی از شایعترین اعمال جراحی و از نظر عوارض و خطرات با ریسک پایینی قابل انجام میباشد. در میان عوامل خطر ساز برای این عمل میتوان به سن بالا،بیماریهای همراه و اختلال کارکرد قلب قبل از عمل جراحی اشاره نمود. امروزه با مرتفع شدن بخش قابل توجهی از نگرانیها از انجام کرونری بای پس، توجه به جنبه های زیبایی شناختی این عمل جراحی بشکل انجام بخشی از عمل بروش اندوسکوپی مورد توجه قرارگرفته است ،بطوریکه با بکارگیری از تگنولوژی اندوسکوپیک بجای برشهای طولانی در ساق و ران بیماران ،با دو یا سه برش پنج میلیمتری رگ مورد نظر از پای بیماران خارج میگردد. روش اندوسکوپیک علاوه بر برتری زیبایی شناختی در کاهش عوارض موضعی، خصوصا در بیماران دیابتیک، نقش قابل توجه ایفا میکند.